මෙහෙ ඉතින් ලංකාවේ වගේ අවුරුද්ද පුරාම වවන්න බෑ. වසන්ත කාලේ පටන් ගන්නකොට තමයි ඉතින් වවන්න පටන් ගන්න වෙන්නේ. වසන්ත කාලෙට තියෙන්නේ අර නුවරඑළියේ වගේ කාලගුණයක් (ඒ හින්දා වෙන්න ඇති ඒ කාලෙට සුරංගනාවන් අනන්තවත් එනවා කියන්නේ). ඉතින් ඒ කාලෙට කැරට්, අල, green peas වගේ එව්වා වවන්න පුළුවන්.
මටනම් ඉතින් වවන්න මහා ලොකු වත්තක් නැහැ. පුංචි ඉඩක් තියෙන්නේ. ඒ ටිකෙන් උපරිම ප්‍රයෝජනේ ගත්තා.
මේ තියෙන්නේ මම පෝච්චියක වවපු කැරට්. කැරට් ඇට වලින් තමයි පැල කළේ. ඔය ෆෝග්‍රවුන්ඩ් එකේ තියෙන්නේ මින්ට් ගහක් හොඳේ. කැරට් අල ටික නියමිත කාලේ ආවම ඉතින් අපි අනුභව කරා :)
එතකොට මේ තියෙන්නේ peas. මේවා වැල් හැටියට හැදෙන නිසා මොකක් හරි ආධාරකයක් ඕන වැල් ඇදෙන්න. මේවා හැදුනෙත් ඇට වලින්.
එතකොට මේ තියෙන්නේ සලාද කොළ ජාති. මේවානම් පැල ගෙනත් හිටෙව්වේ. හරි ඉක්මනට වැවෙනවා. සයුරු ගොඩක් දවස් වලට සලාද කන්න කැමති නිසා අපතේ ගියේ නැහැ. ඒත් ගිම්හානේ ඇවිත් ඉර අවුව සැර වෙද්දී කොළ තිත්ත රස වෙන නිසා මාස කීපයයි මේක කරන්න පුළුවන්.
එතකොට මේ තමා හොඳම එක. ස්ට්‍රෝබෙරි. කුරුල්ලන්ගෙන් පරෙස්සම් කරගන්න එක නම් අමාරුයි.
මේ තියෙන්නේ අපේ අල ඵලදාව. ලොකු පෝච්චියක හිටවපු අර්තාපල් අංකුර
තුනකින් තමයි මේ ටික ලැබුනේ. කරුමෙට ඒ පෝච්චියේ ෆොටෝ එකක් නෑ. අස්වැන්න විතරයි තියෙන්නේ.
ඉතින් සමර් එක එද්දී අර උඩින් කියපු ඒවා වෙනුවට තවත් දේවල් වවන්න පුළුවන්.
මේ තියෙන්නේ තක්කාලි ගස් දෙකක් සහ බණ්ඩක්කා, වම්බටු පැල කීපයක්. තක්කාලි නම් මදි නොකියන්න හැදුනා. අනිත් ඒවායේ ගෙඩියක් හැදීගෙන එනකොටම ලේන්නු ඇවිත් වැඩේ දෙනවා. ලසන්නට නැට්ට ගහේ ඉතුරු වෙන්න ගෙඩිය කාලා යනවා. ඉතින් අපිට කන්න උනේ නෑ.
තවත් ඉක්මනින් වගේම ලේසියෙන් වවන්න පුළුවන් දෙයක් තමා බෝංචි. මම වැව්වේ පඳුරු විදියට හැදෙන බටර් බෝංචි ජාතියක්. ඔය තියෙන්නේ අස්වැන්නෙන් ටිකක් විතරයි. තුන් හතර පාරක්ම අස්වැන්න ගන්න පුළුවන් ඒවායින්.
මේකත් පෙන්නන්නම ඕන එකක්. ගොටුකොළ සහ මුකුණුවැන්න. මේවා ඉතින් මේ රටෙන් හොයාගන්න හරි අමාරුයි වවාගෙනම කෑවොත් මිසක්.
මේකේ ඉස්සරහම පෝච්චියේ තියෙන්නේ කේල් කියන පලා ජාතිය. ඒවත් ඇට වලින් පැල කර ගත්තේ. මාළු මිරිස් ගහකුත් පිටිපස්සේ බීට් රූට් පැලේකුත් තියනවා.
ඔන්න ඔහොම තමා මම ගිය අවුරුද්දේ වවාගෙන කෑවේ. මේ අවුරුද්දෙත් එහෙම කරන්න තමයි බලාපොරොත්තුව...
මොනවා උනත් තමන්ගේ අතින් හිටවපු ඇටේකින් පැල වෙච්ච ගහක හැදිච්ච දෙයක් කනකොට හරිම සතුටක් දැනෙනවා.
